پایان نامه رابطه بین یادگیری سازمانی با کارآفرینی سازمانی

در پایان نامه حاضر به بررسی رابطه بین یادگیری سازمانی با کارآفرینی سازمانی در شرکت نورد و لوله صفا ساوه پرداخته شده است. در این راستا یادگیری سازمانی بر اساس الگوی نیفه و کارآفرینی سازمانی بر مبنای الگوی اسکاربوروف و زیمرر مورد بررسی قرار گرفته است. جامعه ی آماری در این تحقیق کلیه کارکنان و پرسنل کارخانجات نورد و لوله صفا به تعداد 1115 نفر می باشند که برای تعیین حجم نمونه از فرمول تعیین حجم نمونه کوکران و به روش نمونه برداری تصادفی محاسبه و 150 نفر انتخاب شد که به دلیل ناقص بودن 7عدد از پرسشنامه ها، حجم نمونه به 143نفر کاهش یافت. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش پیمایشی و همبستگی می باشد. برای گردآوری اطلاعات در خصوص نگرش کارکنان نسبت به یادگیری سازمانی و کارآفرینی سازمانی از دو پرسشنامه استفاده گردید که برای تعیین پایایی پرسشنامه ها از ضریب آلفای کرونباخ و برای تعیین روایی پرسشنامه، از روایی محتوایی استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها و اطلاعات، در سطح آمار توصیفی از شاخصهایی نظیر فراوانی و درصد و رسم جداول و نمودارها و در سطح آمار استنباطی از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. نتایج حاصل از تحقیق به شرح زیر می باشد:

1- بین یادگیری سازمانی و کارآفرینی سازمانی در شرکت نورد و لوله صفا ساوه رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد.

کلمات کلیدی

یادگیری سازمانی، کارآفرینی سازمانی، شرکت نورد و لوله صفاساوه

مقدمه :

با آغاز قرن بیست و یکم، عصر جدیدی از تکامل زندگی و ساختاری سازمانی پدید آمده است. افزایش تغییر و تحولات محیطی، نظیر توسعه روزافزون فناوری، افزایش شدت رقابت در سراسر زنجیره های کسب و کار، تغییر فزاینده انتظارات مشتریان و ذی نفعان و جلب رضایت آنها، سازمان را بر آن می دارد که برای حفظ رشد و توسعه، خود را با محیطشان انطباق دهند. بدین ترتیب مفهوم جدیدی تحت عنوان یادگیری سازمانی وارد واژگان مدیریت شد که به سرعت مورد توجه مدیران و دانشمندان مدیریت در حوزه های تئوری و علمی قرار گرفت.

در برخی از تعاریف بیان شده، یادگیری سازمانی را به عنوان فرآیند کلیدی تعریف می کنند که سازمان از طریق آن یاد می گیرد و این یاد گرفتن به معنای هرگونه تغییر در مدل های سازمانی است که به بهبود یا حفظ عملکرد سازمان منجر می شود. اگر افراد در سازمان به طور پیوسته روش های کاری خویش را به منظور افزایش استانداردهای عملکردی مورد بازبینی قرار دهند، راه هایی به مراتب سریعتر و ارزانتر به منظور انجام بهتر کارهای پیش رو خواهند داشت و بدین ترتیب درک صحیحی از فعالیت های در حال انجام داشته که همان یادگیری سازمانی را محقق ساخته و در نهایت این امر، نیل به اهداف سازمان را قابل دسترس می نماید.

تعاریف اصطلاحات و عملیاتی متغیرها :

یادگیری سازمانی

مارکوآد در مورد یادگیری سازمانی اظهار می دارد که یادگیری سازمانی بیانگر قابلیت توسعه فکری و بهره وری است که از طریق تعهد به آن، بهبود مستمر، در سراسر سازمان حاصل می شود.

گارسیا مورالز و همکاران، یادگیری سازمانی را قابلیت سازمانی برای حفظ و بهبود عملکرد سازمان بر اساس تجارب گذشته تعریف می کنند و این قابلیت را توانایی کسب و بهره وری از دانش و استفاده از دانش را در سازمان می دانند.

کارآفرینی

عده ای از اندیشمندان مدیریت، معتقدند که تحقیق در زمینه کارآفرینی در دوره معاصر به فعالیت یک اقتصاددان به نام جوزف شومپیر بر می گردد. شومپیر، کارآفرینی را به عنوان یک فرآیند (تخریب خلاق) می داند که در آن کارآفرین به طور مستمر به جایگزین نمودن یا کنار گذاشتن محصولات و روش های مد در تولید، با محصولات و روش های جدید اقدام می کند.

کارآفرینی به عقیده دراکر، به کار بردن مفاهیم و فنون مدیریتی، استانداردسازی محصول، به کارگیری ابزارها و فرآیندهای طراحی و بنا نهادن کار بر پایه آموزش و تحلیل کار انجام شده است.

کارآفرینی سازمانی

کانتر در کتاب (اربابان تغییر) کارآفرینی سازمانی را چنین تعریف می کند : کارآفرینان و سازمان های کارآفرین، همواره هزینه های خود را به حداقل می رسانند و به کمترین سود قانع می شوند. بیشتر بر منافع خود متمرکز می شوند و به آنچه که نمی دانند بیش از آنچه که می دانند، توجه دارند که تبلور عینی آن سرمایه گذاری بر واحد تحقیق و توسعه در سازمان است. آنها خودشان را با استانداردهای گذشته نمی سنجند، بلکه خود را با دیدگاه های آینده می سنجند و اجازه نمی دهند، آینده آنها را محدود کند.

سه نوع یادگیری سازمانی وجود دارد که عبارت اند از :

یادگیری انطباقی

یادگیری پیشگیرانه

یادگیری عملی

این یادگیری ها محدود کننده یکدیگر نیستند. به طوریکه ممکن است، همزمان بیش از یک نوع یادگیری در سطح فرد، گروه و سازمان رخ دهد. چند مهارت یادگیری سازمانی برای حداکثر سازی یادگیری سازمانی در سطح کل سازمان و دستیابی به نهایت موفقیت کسب و کار ضروری است که عبارت اند از : تفکر سیستمی، چشم انداز مشترک، به اشتراک گذاشتن دانش و توسعه شایستگی های کارکنان.