سمینار فراهم سازی یک چارچوب یکنواخت در شبکه های مقیاس آزاد به منظور ظهور همکاری

سمینار فراهم سازی یک چارچوب یکنواخت در شبکه های مقیاس آزاد  به منظور ظهور همکاری

چکیده

ما تکامل همکاری را در چارچوب تئوری بازی‌های تکاملی معمای  زندانی ها (PD) و  بازی برف و باد (SD) به عنوان استعاره‌ای از همکاری بین افراد غیر وابسته مطالعه می‌کنیم. در تضاد با نتایج قبلی ما دریافتیم که هر زمان افراد تحت شبکه‌ مخاطبین از طریق رشد و اتصال تراجحی در تعامل باشند به ارتباط قوی بین افراد سوق یابند ، همکاری به عنوان صفت غالب در سراسر طیف وسیعی از پارامترها در هر دو بازی شناخته شده است و چارچوب یکنواختی را برای ظهور همکاری مهیا کرده است. اگر چنین ظهوری مهار شود،اتصال بین افراد کاهش پیدا می‌کند یا حذف می‌شود. این نتایج برای جوامع خیلی بزرگ تا جوامع کوچک با نزدیک به 100 فرد، نتیجه‌گیری شده است.

-مروری بر نظریه بازی‌ها

نظریه بازی (Game Theory)‏ شاخه‌ای از ریاضیات کاربردی است که در علوم اجتماعی و به ویژه در اقتصاد، زیست‌شناسی، مهندسی، علوم سیاسی، روابط بین‌الملل، علوم کامپیوتر، بازاریابی و فلسفه مورد استفاده قرار گرفته است. نظریه بازی در تلاش است با ریاضیات، رفتار را در شرایط راهبردی یا بازی، که در آنها موفقیت فرد در انتخاب کردن، وابسته به انتخاب دیگران می‌باشد، بدست آورد.

یک بازی، شامل مجموعه‌ای از بازیکنان، مجموعه‌ای از حرکت‌ها یا راه‌بردها (Strategies) و نتیجه مشخصی برای هر ترکیب از راه‌بردها می‌باشد. پیروزی در هر بازی، تنها تابع یاری شانس نیست بلکه اصول و قوانین ویژه خود را دارد و هر بازیکن در طی بازی، سعی می‌کند با به کارگیری آن اصول، خود را به برد نزدیک کند. رقابت دو کشور برای دست‌یابی به انرژی هسته‌ای، سازوکار حاکم بر روابط بین دو کشور در حل یک مناقشه بین‌المللی و رقابت دو شرکت تجاری در بازار بورس کالا، نمونه‌هایی از بازی‌ها هستند.

نظریهبازی، تلاش می‌کند تا رفتار ریاضی حاکم بر یک موقعیت استراتژیک (تضاد منافع) را مدل‌سازی کند. این موقعیت، زمانی پدید می‌آید که موفقیت یک فرد، وابسته به راهبردهایی است که دیگران انتخاب می‌کنند. هدف نهایی این دانش، یافتن راهبرد بهینه برای بازیکنان است.

نظریه بازی در مطالعه طیف گسترده‌ای از موضوعات، کاربرد دارد. از جمله نحوه‌ی تعامل تصمیم گیرندگان در محیط رقابتی به شکلی که نتایج تصمیم هر عامل، موثر بر نتایج کسب شده سایر عوامل می باشد. در واقع ساختار اصلی نظریه بازی ها در بیشتر تحلیلها شامل ماتریسی چند بعدی است که در هر بعد مجموعه ای از گزینه ها قرار گرفته‌اند که درآرایه های این ماتریس، نتایج کسب شده برای عوامل در ازاء ترکیب های مختلف از گزینه های مورد انتظار است. یکی از اصلی ترین شرایط بکارگیری این نظریه در تحلیل محیط های رقابتی, وفاداری عوامل متعامل در رعایت منطق بازی است. در صورتی که این پیش شرط به هر دلیل رعایت نگردد، یا بایستی در انتظار نوزایی ساختار جدید دیگری از منطق تحلیلی بازیگران متعامل بود و یا به دلیل عدم پیش بینی نتایج بازی و یا گزینه‌های مورد انتظار سیستم تصمیم گیرنده، سراغ سایر روش‌های تحلیل در یک چنین محیط های تصمیم گیری رفت. هر چه توان پیش بینی گزینه ها و نتایج حاصل از انتخاب آنها بیشتر باشد، عدم قطعیت در این تکنیک کاهش می‌یابد. نوعی از بازی نیز وجود دارد که به دلیل اینکه امکان برآورد احتمال وقوع نتایج در آنها وجود ندارد به بازی های ابهام شهرت دارند.

این نظریه در ابتدا برای درک مجموعه بزرگی از رفتارهای اقتصادی؛ به عنوان مثال نوسانات شاخص سهام در بورس اوراق بهادار و افت و خیز بهای کالاها در بازار مصرف‌کنندگان ایجاد شد.

تحلیل پدیده‌های گوناگون اقتصادی و تجاری، نظیر پیروزی در یک مزایده، معامله، داد و ستدو شرکت در یک مناقصه از دیگر مواردی است که نظریه بازی در آن نقش ایفا می‌کند.

کاربرد نظریه بازی‌ها در شاخه‌های مختلف علوم مرتبط با اجتماع از جمله سیاست (همانند تحلیل‌های بروس بوئنود مسکیتا)، جامعه شناسی و حتی روان شناسی در حال گسترش است.